سلام
حال و هوای زیبای بهاری به خیر و خوشی باشه انشالا،البته اگر بگذارند.
نمیدونم چی میشه که چیدمان آدمها تو جغرافیای زمین اینطوری میشه که یک گوشه های از دنیا ، یک زندگی آرام و نرمال، بدون تنش، میشه آرزو و گوشه دیگه آدمها مشغول برنامه ریزی برای بهبود کیفیت زندگی میشن.
پشت خانه برادرکم، پارکی هست که معمولا بعد از ظهرها بچه ها از مدرسه که میان ، تنیس بازی میکردند، دختر و پسر نوجوون، شادمانه میخندیدند و به هر طرف می دویدند. کوشه ای دیگه زمین بسکتبال و فوتبال بود که جوانترها در آفتاب و باران تمرین میکردند. هوا که کمی آفتابی میشد خیابان پر میشد از خانواده های بستنی به دست. غروب یکشنبه کنار راین، لیوان نوشیدنی به دست و گفتگو.
بچه های کوچولو را که میبینم، از ته دل آرزوی روزهایی زیباتر و قشنگتر از خودمون براشون میکنم ، آرزو میکنم نیمای من، پسر و دختر شما دغدغه اش دنبال توپ دویدن باشه و برنامه قشنگ سفر چیدن، دنبال کوهنوردی باشند و مدل دوچرخه مناسب، در گوشی یواشکی داشته باشند و دلشون غنج بره از خوشی، زندگی را زندگی کنند.
نمیدونم چند نفر از عزیزانمون که هلهله شادی برای جنگ میکشند، تجربه شنیدن آژیر سفید و قرمز دارند؟جنگ زدگی را تجربه کردند؟دلشون لرزید از بارش بمب در خونه همسایه، ... باور نمیکنم کسی جنگ را لمس کرده باشه و از اتفاقهای این روزها خوشحال بمونه و حس قدرت داشته باشه؟
من جنگ رو درک کردم واقعا خوشحالم از جواب ایران به اسراییل اشغالگر
دیگه پررو شده بود
امیدوارم خوشحالیتون پایدار بمونه
آخ که امان از این جبر جغرافیای بد جور دلم پره
عالمی داریم ما تو این گوشه دنیا، چیزی متفاوت با تمام دنیا.
واقعا هر کی جنگ طلبه یا جنگ رو ندیده یا انقدر کودنه که جنگ رو با بازیهای کامپیوتری تجربه کرده ... الهی همه جا صلح و دوستی باشه توام با سلامتی
الهی، الهی