سلام
پسرکم همراه پدرش در منزل بودند و من کارخانه. قرار بود پدر برایش ماکارونی بپزد. همسفر با من تماس گرفت که پسرکمون درخواست غذا داده و گفته ماکارونی نه، همون غذاهه که خیلی به به هست ، با پیاز میخوریم. همسفر متوجه نشده و راهنمایی بیشتر خواسته، جواب شنیده همونکه آب داره، نون داره و بله، معما حل شد.جواب آبگوشت شد.
دلم ضعف کرد برای حس و حال قشنگش، برای درخواست غذایش، برای ابراز سلیقه اش.
باورش سخته که به زمانی این کوچولو، شش ماهه به این منزل آمد، چند گرمی بیشتر از ۵کیلو بود، آنقدر ضعیف و نحیف بود که من مدتها ...
بگذریم، اگر معجزه این نیست پس چیه؟معجزه همین برگ و بزرگتر شدنش هست و من محو تماشای وجودش.
نوش جونش
توی خونه ما هم قرمه سبزی و ابگوشت حتما باید با پیاز باشه
مریم جان نمیدونم شما از کی من را دنبال میکنید ولی به لطف کامنت تو من باهات آشنا شدم امروز داشتم یکی از پست های سال نود و هشت را میخوندم قلبم مچاله شد از مکالمه ت با همکارت
امیدوارم زندگی در کنار همسر و پسرت همیشه پر از شیرینی باشه
نیما ، پیاز خور قهاری هست
اسم وبلاگ خورشید برام جالب بود و مدتی قبل از طریق وبلاگ آشتی عزیز با شما آشنا شدم و خودتون هم قطعا میدونید قلم بسیار گیرایی دارید.
زندگی سه نفره ما، با پستی‌ها و بلندی‌های میگذره ، لبخند زیاد داریم، اشک‌هم
انشالا کانون خانواده محترم شما هم گرم باشه و از تلخی دور
ای جونم
نوش جونششش
با پیاز اخه؟؟؟