مرمرانه

ما را ز شب وصل چه حاصل، که تو از ناز.... تا باز کنی بند قبا، صبح دمیده است

ما را ز شب وصل چه حاصل، که تو از ناز.... تا باز کنی بند قبا، صبح دمیده است

حماقتهای تمام نشدنی

آدم عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمیشه.

آزموده را آزمودن خطاست.

اگر دانش آموز بودم، برای تنبیه خودم، خودم را مجبور میگردم هزاربار این جمله ها را بنویسم، شاید ذهنم، مغزم باور میکرد و اینقدر حماقت نمیکرد.

یک موقعهایی دلم میخواد توی چشمهای خودم توی آینه خیره بشم و از خودم بپرسم داری ۴۰ ساله میشی، خسته نشدی از این همه حماقت؟

مریم دوشنبه 27 بهمن 1399 ساعت 12:59

نظرات 0 + ارسال نظر

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.