روی صفحه اول پورتال سازمانیم یک شمارشگر وجود داره، سال و ماه و روز و ...تا ثانیه. وقتی نگاهش میکنی ثانیه به ثانیه از حضورت توی شرکت را میبینی، چیز عجیبیه، باورم‌نمیشه که این همه وقت گذشته از حضورم توی شرکت، توی ذهنم انگار هنین چند روز قبل دفاع کردم و دنبال کار گشتم، چطوری این همه سال گذشته و نفهمیدم؟
سالهاست که در کنار یک ساندویج پنیر و هرچیزی، دو جفت بیسکوییت ساقه طلایی دارم که بینشون عسل و دارچین میزارم. اولین گاز را که میزنم و چای را که مینوشم طعم بهشتی میپیچه توی دهانم و عشق میکنم از خوردنش. چطوری اون بیسکوییت خشک اینجوری میشه؟
*البته که صبحانه روز تعطیل جور دیگریست و رنگ دیگری دارد و البته حجم بسیار بیشتری.
**با پاییزتون عشق کنید.