سلام به روی ماه برفیتون، انشالا که بلا و مصیبتهای برف و سرما از شما دور باشه و روی خوش برف را دیده باشید، جایتان خالی، من هم با این سرویس های داغان کارخانجات در میان برف و بوران و از میان جاده های درب و داغان به وسط بیابان میتازانیم و جانمان را در کف دستمان میگیریم و هی امیدواریم که در میان این جاده ها که احتمالا دوروبرش هم غیر از سگ، به مقدار فراوان گرگ هم دارد گیر نیفتیم و...بی خیال، امروز قربون صدقه دونه دونه برفها رفتم و کلی باهاشون حال و احوال کردم.
.* یک آخر هفته پر فشار گذراندم، رابطه مزخرف من و مادر هراز چندگاهی عجیب عود میکند، زبان نفهمهایی میشویم عجیب هردو، آرزو به دل ماندم بتوانیم ساعتی را بدون به حاشیه رفتن و گند زدن به حال و احوال هم حرف بزنیم و مثلا مادرانه دخترانه درد دل کنیم.شماها که میشینید با مادرتان حرف میزنید، چطور حرف میزنید که آخرش متهم به بیخودترین دختر عالم نمیشوید؟ این یکی هم بی خیال، آنقدر تو تاریکی بیابان خودم و حرفهایم و رفتارم را بالا پایین کرده ام که دیگر مغزم هنگ کرده.
*فردا ۱۶ آذره و‌حتما خیلی از شماها هم این روز براتون فقط یک روز تو تقویم نیست، یک روز مثل خیلی مناسبتها نیست، این تاریخ را که تو تقویم میبینم، تپش قلب میگیرم، مغزم تیر میکشه و دهانم تلخ میشه، تلخ مثل خیلی خاطره ها، تلخ مثل دور شدن برادرکم، مثل کتک خوردنش، مثل کتک خوردن خیلیها، مثل فریادهای پر از فحش، بی خیال، این روز جدای از حس شخصیه من پر از حسهای قشنگ هم بوده، پر از خاطره های پر هیجان، سخنرانیهای پر از شعارهای قشنگ، پر از یار دبستانی، پر از زیباییه خیابان انقلاب، پیاده روی محشر خیابان ۱۶آذر، دانشجوهای سابق، دانشجوهای الان، روزتون مبارک، آیندتون پر از اتفاقهای خوب.
بخند عزیزم، بخند که دنیا به روت بخنده.
اونجا هم برف اومده؟ به به. ما که خیلی حال کردیم اینجا. دیشب تا نصف شب همچنان می بارید. اما الان هوا آفتابیه.
سر کار می رید با خودتون یه تیکه چوب یا گاز خردل یا اسپری فلفل یا شوکری چیزی ببرید محض احتیاط!
بله، بسیار برف آمده.
الان هم یخبندانه، شدید. کار من به آنجاها نمیرسه، هرچیز ترسناکی ببینم سکته کردم درجا.