سلاااااام، من زندم، نمردم فقط پوستم کنده شده.

فکر کنم این سومین پنجشنبه جمعه ای بود که تو محل جدید د شاغل شدم و گذشت، نمیگم چطور گذشت فقط همانقدر بدانید که از همان ساعت که به منزل میرسم به زور چوب کبریت پلکهایم را باز نگهداشته تا مثلا کمی همسفرداری کنم و همراهش سریال ببینم و بعد به عالم ملکوت میروم، در طول روز هم که فعلا به عنوان یک تازه وارد گردن شکسته یوزر و پس ندارم و هیییچ دسترسی به نتی هم ندار‌م و اما آخر هفته ها، تمام امیدم برای تجدید قوا این دو روزهای آخر هفته بود که به حول و قوه الهی تا حالا هر سه هفته، هردو روزش را مهمان داشتم و ای خداااااا، امان از مهمان ناخوانده، آنهم پشت سرهم، با همسفر اتمام حجت کرده بودم که این هفته تمام تلفنها و آیفون و اینترنت و ...هرچه هست قطع شود تا من بتوانم بلاخره سروسامانی به زندگیم بدهم، همسفر فراموش کرد گوشیش را خاموش کند و‌نتیجه این شد که از دیروز تا امروز صبح یک سانس و یک سانس هم امروز بعد از ظهر تا نمیدانم کی مهمان داشتم و دارم و من ماندم و این کائنات و عمه کائنات و باقی قضایا.همه مهمانها هم فکر غربت و تنهایی منرا در این شهر کرده اند و سر راهشان به جاهای دیگر به من هم سرزندند و طبق نظر خودشان به من لطف کردند‌ولی به جان خودم منم و‌یک پنجشنبه جمعه تا هم کارهای خانه را سروسامان بدهم، هم بیرون خانه را راه بیاندازم و هم شوهرداری کنم و‌هم استراحت، فعلا  سه هفته پشت سرهم مهمانداری و بیخوابی تا بعد چه شود.

بروم آشپزی کنم، برمیگردم انشالا.