مرمرانه

ما را ز شب وصل چه حاصل، که تو از ناز.... تا باز کنی بند قبا، صبح دمیده است

مرمرانه

ما را ز شب وصل چه حاصل، که تو از ناز.... تا باز کنی بند قبا، صبح دمیده است


بعضی وقتها که نمیدونی چکار باید بکنی، وقتی گیجی، وقتی شک داری، باید ترمز همه چیز را بکشی، استپ کنی و بزاری ذهنت، مغزت، روحت فکر کنه و نفس تازه کنه، سخته اما شدنیه.

امشب هم برای خودش شبیه، عجیب شبیه.

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.