سلام
پدر و مادرم چند روزی منزل ما هستند، حضورشان در شلوغی و‌خستگی روزهای بازسازی منزل جدید خوبه. برادرکم فیلمی کوتاه از اتاق نی نی در راه گرفته ، توی کمد نی نی،هدایای ارسالی ما را نشان میده، سایر خریدهایی که خودشان هم در این چندماه انجام دادند و البته ماشین خودش که از ایران برده توی کمد قرار گرفته. همه همزمان توی گروه خانوادگی که این روزها به جبر جغرافیا در اسکایپ برقرار است حضور داریم، خواهرم آهنگ لوسی با عنوان آی عمه عمه در گروه قرار میدهد، فیلم کوتاهی از رق.صیدن دخترش با اهنگ، تلاش میکنیم شاد باشیم ، مادرکم بغض دارد، تلاشمان برای نوبت گرفتن از سفارت کوفتی که هرروز قر و نازی دارد جواب نداده ،نمیتوانند بروند.پدر تلاش میکند گوشه کنارهای اتاق نی نی را بشناسد، خسته هستم و قول میدم روز بعد فیلم را روی تلویزیون بیاندازیم تا بهتر ببیند، مادرکم تلاش میکند لباسهای کمد را میبیند که مبادا کوچولو باشد برای نی نی که ظاهراً ، ماشالا سنگین وزن هم هست براساس شواهد.
از پشت صفحه موبایل زندگی میکنیم براساس جبر جغرافیا. پشت صفحه موبایل عمه می شویم براساس جبر جغرافیا.
مریم جون از طریق آژانس‌های مسافرتی و شرکتهایی که برای این منظور هست برای وقت سفارت اقدام کنید. همینجوری خیلی سخته
مریم جون، اضافه شدن یه عضو جدید و کوچولوبه خانواده تون رو تبریک میگم عزیزم . امیدوارم به زودی این جدایی ها تموم بشه و بتونیم زیر چتر آسمون زیبای وطنمون دور هم باشیم(میگم امیدوارم ولی تو باور نکن
)
کدوممون حداقل یه تیکه از قلبمون رو نفرستادیم یه گوشه ی دنیا؟
باعث و بانیانش لعنت بشن .. باعث و بانیانی که جهانی هستند و همه شون برای منافع کثیفشون مردم معمولی دنیا رو قربانی اهدافشون می کنند
ممنون از لطفت عزیزم،
گاهی فکر میکنم اونها که مرز بین کشورها را کشیدند، هیچ وقت جدا نبودند، دور نبودند، حسرت نکشیدن، نمی‌فهمند وقتی یک مادر آب و هوای شهر بچش را چک‌میکنه، روی گوگل مپ سعی میکنم حدود خونه عزیزش را پیدا کنه یعنی چی، خیلی چیزها را نمی فهمند