سلام به روی ماهتون. شبتون به خیر باشه الهی.

کمرنگی و بی رنگی این روزهای منو بگذارید به حساب روزگار قاطی پاتی. چندهفته ای آخر هفته آزاد نداشتم، این هفته را با هزار دوز و کلک و به جان خریدن غر غر مادرک که نمی آیی و کجایی خالی کردم، چشمتان روز بد نبیند، از چهارشنبه شب تا شنبه صبح از شدت سرماخوردگی از زیر پتو بیرون و نیامدم و جانم درآمد تا بلاخره ویروسها کمی رهایم کردند. این چند روز را با صدای خروسی میگذرانم تا انشالا روبراه شوم.همسفر اصرار داره پکیج را راه بندازه و سرماخوردگی را انداخته گردن خونه سرد، فعلا دارم میجنگم که خونه گرم نشه، عشق میکنم تو خونه سرد با لباس بافتنی و جوراب پشمی( مشنگ هم خودتونید، تمام روزهای گرم تابستان منتظر سرمای الان بودم)

سه شنبه و چهارشنبه، بلاخره ممیزی انجام میشه و انشالا بعدش جونم خلاص میشه، سرویس شدم از اوضاع پرتنش شرکت تو این مدت.

* دیشب برای رهایی از حس و حال سرماخوردگی دلم آشپزی خواست. همسفر طفلکی، آنقدر ذوق کرد و تشکر کرد که فکر کردم این طفلکی عجب آشپزی ندیده ای است، نفهمیدم اجاق گاز خونه بیشتر ذوق کرد که روشن شده یا همسفر؟؟؟

*** دو نفر از دوستانم، از عزیزترینهای زندگیم، از اون قدیمیعایی که تار و پود ذهنمان را با هم بافتیم، رفتند. یک جایی ته دلم، آنقدر از این رفتنها و مهاجرت کردنها تلخ شده که که حد ندارد. راستش را بخواهید خیلیها که مهاجرت کردند، فقط رفتند اما این  رفتن این دو تا ته دلم را سوزانده.

تا بعد