پنجشنبه ای  که آدم صبح زود پست بزاره، میتونه با یک پست آخر شبی هم تموم بشه، همینجوری ، برای تنوع بین یک عالمه روزی که هیچ پستی نیست.

سورپرایز شدم آخر شبی، دوست جانی داشتم از روزگاران دانشجویی ارشد، دختر خانمی بسیار ناز نازی، بسیار صورتی، این صورتی که میگم واقعا معنی صورتی داره ها، اون موقعها ایشون حدود۲۷_۲۸ساله بودند و تو این سن و سال وسیله ای نبود که متعلق به ایشون باشه و صورتی نباشه. شوخی و‌جدی گاهی بهش میگفتم که برخلاف من که تمام زندگیهای گذشته ام را احتمالا جنسیتی غیر زنانه داشتم، ایشون همه دوره ها را قطعا زنانه زندگی کرده اند. چهره زیبا و رفتار آقایان پسندانه اش(توضیح این جمله سخت، هر ترجمه ای سراغ دارید خودتان بگذارید) باعث شده بود مدل به مدل خواستگار داشته باشد، تو پنج ترم دانشویی فکر میکنم حدود۱۲_۱۳ مورد خواستگار جدی داشت که هیچ کدام به سرانجام نمیرسید. ایرادهایی که از خواستگارهای طفلکی میگرفت دهان مرا به انداره غار علیصدر باز میکرد، تقریبا مطمئن شده بودم هرگز ازدواج نخواهد کرد. لمنشب، همین امشب بعد از مدتها، در حالیکه با تن دردمند از شنا، مشغول چرخیدن تو تلگرام بودم ، متوجه تغیر عکس پروفایلش شدم، دوست صورتی ازدواج کرده، واقعا ازدواج‌کرده، لباس مراسم عقدش هم صورتی بود، گلهای دستش هم. آنقدر برایش خوشحال شدم که بی حواس از ساعت زنگ زدم ، ساعت ۱۲:۲۵شب زنگ زدم، خدا مرا ببخشد ولی هنوز هم برایش خوشحالم.

*به دلیل پنجشنبه های پرکار پیش رو،امروز مجبور بودم تمام کارهای اداری یک ماه آینده را جلو جلو‌انجام بدهم، تا ظهر آنقدر از این بانک به آن بانک دویدم که نفسم بند آمد، به ودم قول استخر هم داده بودم، مماغم هم سرما خورده ، نفسم تنگ میشد، اما واقعا دلم آب میخواست،برای خودم یک شنای جدید اختراع کردم، مثلا پروانه مدل مرمرانه ای،با کرال که کنار نمی آیم، برای فرار از تکرار قورباغه، همه بلدها و‌نابلدهایم را ترکیب کردم شده این، همین مدل جدید همه سلولهایم را به درد آورده و البته بارها ناجی را مشکوک به غرق شدنم کرده، عمری باقی باشد، بهترش میکنم.

نمیدونم  استارت شلوغ پلوغیهای آخر سال برالی شما خورده است یا نه؟ جان من یکی در حال خروج است، حجم کارهای کارخانه و‌کارهای بهمن ماه خودم در حدی است که گاهی فکر میکنم مگه بهمن بیشتر از ۳۰روز هست که اندازه ۹۰روز کار نوشته شده برایش. 

**همینجوری آخیششششششش