عاشقیهای تنهاآنه تاریکانه

سلام

روزهای تقویم که به نیمه دوم سال میرسه حال و هوای من بهشتی میشه، بیشتر حس و حالهای خوب برای من تو این فصلها اتفاق میافته، از رنگ به رنگ شدن درختها و سرد شدن هوا و نم نم بارون گرفته تا برف اومدن و زیر پتو‌گوله شدن و یک عالمه اتفاق خوبه دیگه.یکی از بهترین اتفاقها زود تاریک شدن هوا و برگشتن به خونه توی تاریکی و فضای تاریک و لامپهای کم سوی سرویس هست، من عاااااااشق خیره شدن به بیابانهای (گفته بودم کارخانه محل کار من وسطه یک بیابانه؟) تاریک، از پشت پنجره سرویس با یک هندزفری توی گوشم و رفتن تو عالم هپروتم، اصلا این یک ساعت مینی بوس سواری همراه با عالم خلسه میشه شیرینترین لحظات روزم، به یک عالمه چیز فکر میکنم، بعضی فکرها کوتاه کوتاهن و بعضی فکرها و آدمها پای ثابت خلوت هر روزه ام هستند، خلاصه که جای شما خالی، این روزها عشقی میکنم.

*به لطف سخت گیریهای محل کار جدید و البته بیشتر به دلیل تازه وارد بودن و مظلوم بودن و مجبور بو دن و...مجبور شدم ناخنهای نازنینم را کوتاه کنم،بعد از کوتاهی هیچ غلطی هم نمیتوانم بکنم، انگار فلج شده ام، یادم رفته با ناخن کوتاه چطور زندگی میکردم، هرچقدر من از کوتاهیه ناخنمهای نازنینم غمگینم، همسفر شادمان هست و اصلا هم سعی در مخفی کردن شادیش هم ندارد، چرایش هم بماند.

*تو روح پست گذاری با تبلت، پوستم کنده شد از بس هزار بار اصلاح کردم.