میرم کارخونه....میرم کارخونه، جیبهام پر از ...

فکر میکردم تا پیدا شدن کار جدید یکی دوماعی زمان لازم است، اولش سخت بود اما به خودم قبولاندم که این مدت را میشود بسیار خوب گذراند، 

به محض پایان قرارداد با کارخانه مریم پسندی صحبت کردم  و نتیجه این صحبت  دوماه استراحت را به دوهفته کاهش داد،

با شادمانی رفتم کلاس آموزش شنا ثبت نام مردم و کلی چانه زدم که به جای سه روز در هفته که عرف آموزش هست، هرروز برای من کلاس بگذراند تا از زمانم استفاده کنم، اولین جلسه آموزش را رفتم و شنگول شنگول از استخر بیرون آمدم، توی محل تعویض لباس گوشیم زنگ خورد، فردا ۸صبح کارخانه باش و به همین سادگی، به همین خوشمزکی دوهفته زمان بین کار من به دو روز کاهش پیدا کرد.

*یک دنیا با مسئول آموزش چانه زدم به جای هرروز کلاس، یک روز در هفته و آنهم پنجشنبه ها کلاس بروم، خودتان قیافه خانمه را تصور کنید.

*یک دنیا کار برای این دوهفته داشتم، از نظافت اساسیه خانه یا به عبارتی پاییزتکانی گرفته تا انقلاب رفتن و‌گشت و گزار تو چندتا کتاب فروشی، تازه کلی هم به همسفر جان  وعده آشپزیهای  مرمرانه داده بودم و خوب همه پررررر.

ناشکری نمیکنم، بسیار سپاسگذار خداوند هستم که کمکم کرد.

*دوست ندارم از کارخانه سابق خبری به گوشم برسه، اما دوستان حس میکنند هرچه بیشتر خبر از کارخانه به من بدهند مرا خوشحال میکنند، اعتراضهای منرا هم در اصرار بر بیخبر ماندن را  صرفا شوخی تلقی میکنند، آخرین خبر ویژه ای که دادند این بوده که، خانم دکتر سه نفر را به جای من استخدام کرده است، خدا را شکر اگر اعتراضهایم برای خودم فایده ای نداشت، حداقل سه نفر را شاغل کرد.

*مجددا خاله شدم، البته محصول خرداد ماه به ثمر مینشیند.