سلام، بلاخره بعد از مدتی طولانی انتظار برای برگشتن به خانه اصلی و نتیجه نگرفتن از این انتظار، با خودم کنار اومدم که خانه ام را جای دیگری بسازم. راستش را بگم خیلی سخته، فضای جدید، محیط جدید، دلبستگی به اون وبلاگ که دنیا دنیا برام خاطره ساخته و خیلی چیزهای دیگه باعث شد که اومدن توی این خونه برام سخت باشه اما خوب تا ابد که نمیشه چشم انتظار موند. بگذریم.
تا یاد گرفتن و کنار اومدن با ناز و‌ادای این خونه که فعلا فقط اسمش را از خانه قبلی یدک داره، سعی میکنم کوچولو‌کوچولو مهرش را هم به دلم بیاندازم، شما هم لطفا فعلا از سوتیهای من توی این خونه بگذرید، بگذارید به پای غریبگی.