تولدبازی

سلام

یکی از قشنگترین تصویرهایی که میبینم ماه باریک توی آسمون به همراه  یک ستاره  نزدیک  اون هست. میتونم دقایق طولانی خیره بهش بمونم و اون تصویر الان کنار من که توی سرویس نشستم، داره توی آسمون حرکت می‌کنه. آنقدر این ماه باریک دلبری می‌کنه و جذابه که حتی میتونم بی خیال آهنگ چرت و پرتی که راننده پخش می‌کنه بشم. 

در تدارک تولد پسرکم بودم، دوست داشتم براش خاطره خوبی بشه،شد و بارها و بارها توی گوشم پرسید تولد بعدی کی هست؟ وسط مهمانی صدایم زده ، مجبور شدم با سختی برای مراقبت از کوتاهی پیراهن و سختی کفش پاشنه بلند ، خم بشم تا هم قدش بشم، آرام میگه مامان(دلم ضعف می‌ره از شنیدن این کلمه)، بگو‌همه برای نیما بلند دست بزنند، اعلام میکنم، همه بلند دست می‌زنند و میگن نیما تولدت مبارک، خجالت میشه ، سرش را توی دامن پیراهنم پنهان میکنه، دقایقی بعد تکرار میشه و باز تکرار.

با بادکنک‌های باقی مونده از تولد کلی بازی طراحی کردیم، می‌خنده و می خنده و از ته دلم آرزو میکنم هرسال روز تولدش خنده روی لبش باشه،غم توی دلش نباشه.

خواهرکم علاقه زیادی به آشپزی و نیز غذا و پذیرایی چیدن داره ، هرساله به من لطف داره و غذاهای تولد نیما را آماده میکنه، تنها هنر من محدود میشه به تهیه چند مدل ماست ، مهمانهایم همه با قضیه آشنا هستند ،رو به خواهرم میکنند و خیلی جدی میگن مریم جان دست شما درد نکنه این همه زحمت کشیدی  و البته خواهر جان هم جدی جدی جواب تشکر را میده به جای مریم جان.

دیشب توی خستگی بعد از یک روز سخت و پرتنش کاری، بعد از مدتها فال حافظ گرفتم ، خیلی جالب بود، برام نوشته بود خیلی سخت میگیری ، رها کن و سکوت کن.مفید مختصر.

امروز برای خودم روزه سکوت دارم ، وقتی سکوت میکنم و حرف زدنم محدود میشه به کلمات ضروری ،آرامش پیدا میکنم.