یک قدم مانده به ۴۰

سلام

روز تولد هرکدوممون یه روز خاص تو زندگیمون حساب میشه، حداقل برای خودمون. روزیه که اومدیم تا پرونده زندگیمون را بسازیم

خیلی سالها انتظارم از این روز زیاد بود اما امسال به آرامترین و زیباترین و ساده ترین شکل ممکن گذشت. یک عود روشن و یک برش چیزکیک و دو فنجان چای. چند دقیقه صحبت که این روزها خیلی کم پیش میاد در کنار چند شاخه گل.

رسیدن به سن و سالهای این روزها خیلی دور از ذهنم بود، خیلی خیلی. حالا که رسیدم ، حس میکنم روزهای زندگیم مثل ماهی از توی دستم در حال سر خوردن هست. حس میکنم دقیقه های زندگیم خیلی مهم شدند. یک زمانی هدفهای زندگیم برای حال خوب داشتن و خوشحال بودن، پست خاصی توی کار، خونه تو فلان محله، فلان سفر و ... بود اما الان، فقط و فقط لحظه حال را میخوام.هیچ اعتباری به روزهای آینده نیست و البته که گذشته هم از دست رفته.

۳۹ سالگی مبارکم باشد.