گفته بودم که رفتم پدر جان را راضی به شرکت در election کنم، اصلا زاضی کردن لازم نیود، پدر جان از قبل با عموجان و دیگرجانهای مردانه خانواده قرار به شرکت در انتخابات پایتخت گذاشته بودند،‌برای کمرنگ کردن اثرات شایعاتی که به گوش رسیده بود و از این حرفها، حالا کدام حوزه؟الا و بلا حسینیه ارشاد، هرچی میگم باباجان، صف آنجا طولانیه بی خیال، من به خاطر دیدن شما اومدم، حالا که داری میری تهران، حداقل یک حوزه خلوت برو و‌زود برگرد، نشان به آن نشان که پدر جان وقتی به خانه رسید که بنده به کرج رسیدم، اما آنقدر شنگول بود، آنقدر حالش خوب بود که دلم نیامد نق به جانش بزنم که بابا جان خوب ما را پیچاندیها.(فقط تصور کنید لحظه هایی که این پدر یخواهد پسرش را نصیحت کند که بابا جان خودت را از همه اینها بکش بیرون)

*بنده ساکن کرج، متولد خانه پدری امروز خودم را کشتم تا بتوانم در  تهران رای بدهم، کی؟ساعت نه شب، کجا؟یک جایی بالای چیتگر که تا حالاذاصلا کشفش نکرده بودم.

*حسم در مورد انتخا.بات امروز میدانید چه بود؟از ترس اژدهای هفت سر به آغوش افعی پناه بردن، نتیجه در هرصورت تو را از پا میاندازد، منتها فکر میکنی که تلاشت را برای ماندن کرده ای.همینجوری حس بیهودگی ات کمتر میشود.

*امروز از عزیزی شنیدم که گفت:رای میدهی که یارانه.ات قطع نشود؟