مرمرانه

ما را ز شب وصل چه حاصل، که تو از ناز.... تا باز کنی بند قبا، صبح دمیده است

مرمرانه

ما را ز شب وصل چه حاصل، که تو از ناز.... تا باز کنی بند قبا، صبح دمیده است

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم

لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

کلا حال میکنی از اینکه ما چاره ای جز تسلیم نداریم جلوی تو، خیالی نیست، تو خدایی قدرتمندانه کن، ما بندگی ضعیفانه و تسلیمانه و کوفتانه.


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.