سلام‌علیکم‌ همگی

همسفر جانمان را بدرقه کردم‌و با لب و لوچه آویزان به خانه خالی از همخانه برگشتم و به میمنت ممیزی مزخرف فردا شب مزخرفتری را میگذرانم.تا اطلاع ثانوی که همسفر به خانه برگردد(حداقل ده روز دیگر)باید مواظب باشم بلا ملایی به سرم‌نیاید، چون حداقل چند ساعت طول میکشد نزدیکترین‌ ادمی که میشناسم به کنارم‌برسد،زندگی داریم تو این غربت ، والا به قرآن.

*دارم تلاش میکنم به نقاط مثبت این چند روز تنهایی فکر کنم، میگردم اما فعلا که چیزی به ذهنم نمیرسد.

**چند روزی باید انتظار بکشم برای جواب مصاحبه. برای خودم تعطیلاتی تصور کردم کنار دریا و نخل و ...مثلا جایزه یک سال سرویس شدنم  توی کار اما تا جواب این مصاحبه کوفتی نیاید هیچ غلطی نمیتوانم بکنم.