سلام، صبح زودتون بخیر باشه. اینجانب هر روز صبح که قراره تخت گرم را ترک کنم، صدای تمام سلولهایم را میشنوم که التماس خواب دارند، از خود شنبه به آنها قول خواب اخر هفته را میدهم. نشان به آن نشان که بیشتر از دو ساعت هست که بیدارم و توی تخت جان میکنم. البته این زود بیدار شدن بد هم نبود، نمیدونم چقدر سینما دوست اینجا داریم. امسال وضعیت فروش فیلمها داغون بود، تمام برنامه هایشان به هم ریخت، فروش شهرستانهابعد از تغیرات قرار بود ۸صبح امروز باشه. ساعت ۶سایت را که دایم خراب بود این مدت چک کردم، دیدم نوشته بلطیها در حال اتمام هست. تو تاریکی و خوابالویی ثبت نام کردم بلاخره، هوراااااا.تازه از شدت. ذوق زدگی همسفر را هم بیدار کردیم که ای دلبندم، پاشو ،بلیط گرفتم فاینالی. دقیقا جواب این همه ذوق مرا اینگونه داد:مریم میکشمت،باز آخر هفته شد و تو سحر خیز شدی؟بخواااااااااب.
*یکی از سوالهایی که گاهی تو مصاحبه های کاری پرسیده میشه ، اینه که دقیقا چه خصوصیت مثبت یا منفی دارین که فکر میکنید بتونید اینجا برای ما مفید باشید، قبلترها من سخت جواب این سوال را میدادم، یعنی خیلی باید فکر میکردم که مثلا کدوم خصوصیتم خوبه یا بد. الان خیلی خوب میدونم که خریت(با عر ض معذرت از دوستان، کلمه معادل مودبانه سراغ ندارم)،دقیقا خود خریت ویژگی هست که باعث علاقمندی کارفرمایانم به من میشود و‌باعث دوامم توی کار. این ویژگی زیبا کار فرمایم را خشنود و خوشحال میکند و همه وجود خودم را سرویس. کارهایم عوض میشوند، کارفرمایم عوض میشود، مثلا خودم کمی با تجربه تر میشوم، اما خریتم، محکمدو پابرجا صرفا از این محیط کار به آن یکی انتقال پیدا میکند و البته اعتراف به این قضیه بدجوری دل خودم را میشکند که آخه چرا اینقدر مشنگم، بدی قضیه میدانید چیست؟همسفر جان محکم این مورد را تایید میکند و تاییدهای او همیشه حالم را میگیرد اساسی.
*هفته تلخی بود، هفته بدی بود، دوست جانی داشتم که همسرکش تو دل آتیش بود، شنیدن خیلی چیزها یی که از تلویزیون پر از دروغ پخش شده، از زبان یک نفر که تو دل ماجرا بوده، تلخی قصه چند ده برابر میکنه. الهی که خدای مهربون، آرامش را به دل دونه دونه آدمهایی که عزیزانشون تو این اتفاق سفر کردند، عزیزانشون آسیبهای مالی دیدند، روح و روانشون داغون شده ، برگردونه و البته الهی که خرد ماها را کمی، فقط کمی زیاد کنه،
*سپیده عزیز،نیروی من جذب شده. اگر مورد جدیدی بود، اطلاع میدم.